مداح اهل بیت (ع) حاج محمد هادی طیبی

نغمه سرایان استان مرکزی

مداح اهل بیت (ع) حاج محمد هادی طیبی

نغمه سرایان استان مرکزی

مداح اهل بیت (ع) حاج محمد هادی طیبی

مدیریت وبلاگ

تقویم ساعت

نویسندگان

۱۴ مطلب با موضوع «اعتقادی و دینی» ثبت شده است

عید برشما مبارک

  • ۴۷۹ نمایش

  • اس ام اس عید فطر 93 , تبریک عید فطر 93

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ تیر ۹۵ ، ۲۳:۳۰
    یاسین

    بیعت با ولایت

  • ۳۷۴ نمایش
  • انقلاب و رهبری

    از عشق بیا که صحبتی تازه کنیم

    در حرکت خویش دقتی تازه کنیم

    با رهبر و انقللاب و با خون شهید

    با یک صلوات بیعتی تازه کنیم

     

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ بهمن ۹۴ ، ۱۴:۰۱
    یاسین

    محکومیت آل سعود

  • ۴۷۶ نمایش
  • محکومیت آل سعود
    خبر آورده‌اند از مکه

    خبری داغ، داغ و طاقت‌سوز

    خبر آورده‌اند از مکه

    که منا، کربلا شده امروز

     خبر آورده‌اند از مکه

    راه را بسته‌اند بر مردم

    خائنان سقیفه‌ی نیرنگ

    وارثان قبیله‌ی هیزم

     لحظه‌ای دل نمی‌شود فارغ

    از غم این جنایت خونبار

    پشت این پرده باز مشهود است

    دست‌های پلید استکبار

     دست آنان که در جهان امروز

    به زَر و زور خویش می‌نازند

    در یمن، غزّه، در دمشق و عراق

    هردم از کُشته، پُشته می‌سازند

     خونِ مظلوم سخت دامن‌گیر...

    خونِ مظلوم خون‌بها دارد

    می‌رسد فاتحی که در درستش

    پرچم سرخ کربلا دارد

     خبر از سمت مکه می‌آید

    خبری داغ، داغ و طاقت‌سوز

    می‌رسد ذوالفقار خون‌خواهی

    می‌رسد روز مرگتان آن روز

     ای رژیم خبیث کودک‌ کُش!

    عمر نحس تو رو به اتمام است

    کوری چشم هر چه وهّابی

    صبح فردا به نام اسلام است

    شاعر : یوسف رحیمی

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ مهر ۹۴ ، ۲۲:۵۳
    یاسین

    اشعار روز عرفه

  • ۵۰۱ نمایش
  • اشعار روز عرفه

    چه خوب شد عرفه دلبرم صدایــم کرد
    خدا به خاطر ارباب این عطایـــم کرد

    به دامن جبل الرحمه پا به پای حبیـب
    به آستان رفیع دعا رهایـــــــم کرد

    چه فرصتی که به همراه کاروان حسین
    مسافر سفر دشت نینوایــــــــم کرد

    زسعی مروه و سعی صفا عــــبورم داد
    به طوف حج حقیقی دل آشنایـم کرد

    چه منتی که در این روز معرفت،اربـاب
    به خوان نعمت العفو خود گدایــم کرد

    منی که هیچ نبودم به شی مذکــوری
    به حب فاطمه شایسته ثنایم کـــــرد

    به افتخار علی ره به بام هـــایـــم داد
    که هم نشین تمام فرشته هایــم کرد

    ز گریه حوله احرام دلبرم خیس اسـت
    صدای ناله ارباب مبتلایم کـــــــرد

    همه به حال دعای حسین می گـریند
    نوای یارب زینب پر از نوایــــم کرد

    به دیده اشک مناجات کنندگان زیباست
    زگاهواره خود کودکی ندایم کــــــرد

    علی اکبر و طعم فراز های دعـــــــا
    به شیوه های دعا خواندن آشنایم کرد

    به اشک چشم علمدار کاروان سوگــند
    حسین بود که دلداده خدایم کـــــرد

    همان حسین که با جلوه کرامت خــود
    کرم نمود و صدا سوی خیمه هایم کرد

    -----------

    شرح دعای عرفه، خون دلِ خونِ خداست
    فلسفه ی وجودی اش، غم تمام انبیاست
    بر دل حکومت می کند هر جمله اش دانی چرا؟
    چون عرفه ورودِ به، محرم و کربلاست

    ------------

    تنگ غروب و ساحلِ شور و نوای عرفه
    شکسته کشتی دلم، به ناله های عرفه
    بر پرِ سجاده‌ی دل، گره نشسته، وا نما
    ای گل سجاده نشین، به یک دعای عرفه

    به روی خاک بسته‌ام، تیمم نیایشی
    تو را قسم اشارتی، بر این گدای عرفه
    دخیلِ بندِ خیمه‌ی عزیزِ آل کوثرم
    شفا بده مریض را، تو ای شفای عرفه
    قسم به جد اطهرت، قسم به اشک مادرت
    به هر نفس بخوانمت، به نغمه‌های عرفه
    رها نمی‌کنم تو را، غریب دشتِ زمزمه
    من و غروبِ قسم و تو و خدای عرفه
    چه کرده‌ای تو با دلم، در این نسیمِ واپسین
    به روضه‌ای مهار کن! تو عقده های عرفه
    ---------------

    آه ای خیمه نشین عرفات
    وارث خون قتیل العبرات

    در کجایی که دلم بی تاب است
    تشنه ام وصل تو جانم ناب است

    بی جمال تو سیه خورشید است
    آرزویت سحر امید است

    آه ای خیمه نشین ماه علی
    دیدن روی تو فیض ازلی

    من به مهر تو گرفتار شدم
    بین که از هجر تو بیمار شدم

    تا که از ماه رخت دور شدم
    شب ظلمانی و بی نور شدم

    کن دعا جانب تو برگردم
    تا که دلداده ی دلبر گردم

    آه ای خیمه نشین در صحرا
    یوسف گم شده ای از زهرا

    همچو یعقوب اسیر آهم
    بوی پیراهن یوسف خواهم

    در کجا خیمه زدی دلبر من
    تا شوی قبله ی چشم تر من

    وارث خون گل یاس تویی
    گریه کن بر غم عباس تویی

    خیمه ای که روضه اش خواند کسی
    تو سراسیمه به خیمه برسی

    حال در مجلس ما هم تو بیا
    که شده روضه سقا بر پا

    -----------

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۱ شهریور ۹۴ ، ۲۰:۱۹
    یاسین


    مسئول کانون مداحان استان مرکزی پاسخ داد:

    شخصیت معنوی یک مداح چگونه باید باشد؟


    مسئول کانون مداحان استان مرکزی معتقد است که دشمن‌ستیزی، تفکر و تعقل از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیت معنوی یک مداح و ذاکر اباعبدالله الحسین علیه‌السلام است.


    حاج محمدهادی طیبی در گفت‌وگو با خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع‌رسانی حج به کربلای معلی با بیان این مطلب گفت: برای شناختن نماد شخصیتی یک مداح، اول باید به آسیب‌های مداحی، وظایف یک مداح و آموزش‌های مورد نیاز او بپردازیم.


    وی با اشاره به فرمایش رهبر معظم انقلاب که می‌فرمایند «ما باید خودمان از درون پالایش بشویم» درباره آسیب‌های مداحی اظهار داشت: استاد ندیدن، خودسر بودن، ناآشنایی با احکام و معارف اهل بیت علیهم‌السلام، احساسی عمل کردن هنگام اجرای برنامه به نحوی که عمل آنان دور از شأن ائمه باشد، اغراق و بزرگنمایی، استفاده نکردن از اشعار و قصایدی با مضامین کرامت، شجاعت، دشمن‌ستیزی، نداشتن معرفت نسبت به ذوات مقدس اهل بیت و استفاده از واژگان زننده و نامتناسب از مهم‌ترین آسیب‌های جریان امروز مداحی ماست.


    این مداح بعثه مقام معظم رهبری در کربلای معلی، با بیان این جمله مقام معظم رهبری که می‌فرمایند:‌ «حفظ و تقویت و پالودن و پیراستن و جهت دادن و هدایت این، بر عهده‌ کسانى از برگزیدگان سلسله‌ محترم مداحان است» گفت: بزرگان و به تعبیر رهبر انقلاب، برگزیدگان مداحی باید جوانان را با آموزش‌های مورد نیاز یک مداح آشنا کنند.


    وی در خصوص این آموزش‌ها افزود: دانستن اخلاق مداحی، آشنایی با احکام و مسائل شرعی، قرآن و ادعیه و آشنایی با ترجمه، مضامین و تفاسیر آن‌ها، مقتل و تاریخ اسلام و واقعه عاشورا، آداب و فنون مداحی، تشخیص شعر خوب و غنی از شعر ضعیف و بی‌ارزش و دانستن پایه ردیف‌خوانی از آموزش‌های مورد نیاز یک مداح است که در هر شاخه باید استاد جداگانه‌ای این آموزش‌ها را به او منتقل کند.


    طیبی با اشاره به این فرمایش حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که می‌فرمایند: «مداح کسى است که از زبان و حنجره‌ او، امواج نورانى و معطر مدیحه‌ دختر پیغمبر و ائمه‌ هدى علیهم‌السّلام ساطع مى‌شود و در دل مخاطب مى‌نشیند» اظهار داشت: مداح، دارای یک نماد شخصیتی است. چنان که در وجود او باید هم شعور باشد و هم شور حسینی، هم تفکر باشد و هم تعقل هم دشمن‌ستیزی باشد و هم دفاع از مظلوم، هم سوز باشد و هم اشک. در یک کلام، مداح باید نماد ادب و ایثار باشد.


    مسئول کانون مداحان استان مرکزی در پایان با برشمردن وظایف اصلی یک مداح گفت: اقتدا به امام معصوم و تعظیم شعائر اسلامی، مهم‌ترین وظیفه یک ذاکر و ستایشگر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام است. چون هدف قیام امام حسین علیه‌السلام، امر به معروف و نهی از منکر است و زنده نگه داشتن دین جدش، رسول‌الله صلی‌الله علیه و آله.


    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ مرداد ۹۴ ، ۲۰:۳۳
    یاسین

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۴ ، ۰۰:۲۲
    یاسین



    زمان انتشار: 1394/05/17 - 06:45 |



    گزارش تصویری/ حضور چشمگیر ایرانیان در دعای کمیل خیمه‌گاه حسینی


    زائران ایرانی با حضور چشمگیر در خیمه‌گاه مقدس حسینی، مراسم دعای کمیل بن زیاد را پرشورتر از قبل در شامگاه پنجشنبه 15 مرداد برگزار کردند.


    به گزارش خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع‌رسانی حج از کربلای معلی، با اعزام 20 کاروان جدید از کشورمان به عتبات عالیات و ورود این کاروان‌ها به شهر مقدس کربلا، مراسم دعای کمیل این هفته با حضور چشمگیر ایرانیانی برگزار شد که برنامه‌های بعثه مقام معظم رهبری در عراق را با جدیت دنبال می‌کنند.


    در این مراسم، بخش شبستان خیمه‌گاه مقدس حسینی، مالامال از جمعیت بود؛ به نحوی که عده‌ای از زائران در بخش‌های دیگر خیمه‌گاه، از جمله ورودی خیمه‌گاه حضرت قاسم علیه‌السلام مراسم را دنبال می‌کردند.


    حاج محمدهادی طیبی، مداح اعزامی از کشورمان، دعای کمیل این هفته را با سوز و گدازی بیادماندنی قرائت کرد.


    همچنین صبح جمعه، مراسم دعای ندبه زائران ایرانی در خیمه گاه برگزار شد.


    ◀▶


    دعای پرشور کمیل در خیمه‌گاه حسینی ـ شامگاه 15 مرداد



    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ مرداد ۹۴ ، ۰۰:۱۵
    یاسین

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۴ ، ۲۳:۵۸
    یاسین



    زمان انتشار: 1394/05/14 - 10:14 |



    گزارش تصویری/ سخنرانی و سینه‌زنی پرشور امروز در حرم امام حسین (ع)


    برنامه سخنرانی، مداحی و نوحه‌خوانی بعثه‌ مقام معظم رهبری، امروز چهارشنبه 14 مرداد با شور و حال عجیبی در حرم مطهر سرور و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام برگزار شد.


    به گزارش خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع‌رسانی حج از کربلای معلی، این برنامه که همه‌روزه بعد از اقامه نماز صبح و قرائت زیارت عاشورا در جوار قتلگاه مقدس سیدالشهدا علیه‌السلام برپا می‌شود، امروز چهارشنبه به دلیل حضور طیف وسیعی از زائران ایرانی، به ویژه دانشجویان، از حال و هوای خاصی برخوردار بود.


    در این مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمین سیدحسن پورموسوی درباره نفوذ دشمن از راه ماهواره و ترویج فساد و فحشاء در بین جوانان مسلمان سخن گفت و به حضرت علی اکبر علیه‌السلام متوسل شد.


    محمدهادی طیبی، مسئول کانون مداحان استان مرکزی نیز، مداح و نوحه‌خوان امروز حرم امام حسین علیه‌السلام بود که سینه‌زنی جوانان با نغمات وی، شور و حال پیدا کرد.


    مراسم سخنرانی، مداحی و نوحه‌خوانی، همه روزه بعد از اقامه نماز صبح در مقابل قتلگاه و کنار موزه عتبه حسینی برگزار می‌شود.


    ◀▶


    برنامه پرشور بعثه مقام معظم رهبری در حرم حسینی برای زائران فارسی‌زبان



    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۴ ، ۲۳:۵۰
    یاسین

    بسـم الله الرحمـن الرحیــم
    اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ الْمُۆْمِنِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا زَوْجَهَ سَیّـِدِ الْمُرْسَلِینِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُمَّ فاطِمَهَ الزَّهْراءِ سَیِّدَهِ نِساءِ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا أَوَّلَ الْمُۆْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ أَنْفَقَتْ مالَها فِی نُصْرَهِ سَیِّدِ الاَْنْبِیاءِ، وَ نَصَرَتْهُ مَااسْتَطاعَتْ وَدافَعَتْ عَنْهُ الاَْعْداءَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ، وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ، فَهَنِیئاً لَکِ بِما أَوْلاکِ اللهُ مِنْ فَضْل، وَالسَّلامُ عَلَیْکِ وَ رَحْمَهُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ .


    سخن از خدیجه ، سخن از یک دنیا عظمت و پایدارى و استقامت درراه هدف است . به حق قلم فرسایى در باره کسى که خداوند بر اوسلام و درود فرستاد ، بسى مشکل است . اما به مصداق «مالا یدرک‏کله لا یترک کله ،» به بررسى گوشه‏ هایى از شخصیت و زندگى این‏بزرگ بانو مى‏پردازیم:


    شنـاسنــامه خـدیجـه (س)

    حضرت خدیجه پانزده سال قبل از عام الفیل وشصت وهشت سال قبل ازهجرت نبوی در شهر مکه دیده به جهان گشود وپس ازشصت وپنج سال زندگی با شرافت وفضیلت سرانجام در تاریخ دهم رمضان سال دهم بعثت و سه سال قبل ازهجرت رسول خدا به مدینه به لقاءالله پیوست .

    نام او خدیجه و کنیه اش «ام هند» نام پدرش « خویلد ابن اسد » ونام مادرش « فاطمه دخترزائدة بن الاصم»می باشد.( سیمای زنان در قرآن ،ص23)

    خانواده ‏اى که‏ خدیجه را پرورش داد ، از نظر شرافت‏ خانوادگى و نسبت‏ هاى‏خویشاوندى ، در شمار بزرگترین قبیله‏هاى عرب جاى داشت . این‏خاندان در همه حجاز نفوذ داشت . آثار بزرگى و نجابت و شرافت ازکردار و گفتار خدیجه پدیدار بود . پدر و مادر خدیجه با چند واسطه به « لویّ بن غالب» می رسد که جدّ اعلای پیامبر خداست و مادرمادر خدیجه «هاله» دختر عبدمناف از اجداد پیامبر اسلام است. بنابراین خدیجه هم از طرف پدر و هم از سوی مادرش با پیامبر اسلام هم نسب می باشد. (سفینه البحار ،ص379)


    اخــلاق خـدیـجه (س)

    خدیجه در بین اقوام خود یگانه و ممتاز و میان اقران کم نظیربود . او به فضیلت اخلاقى و پذیرایى‏هاى شایان بسیار معروف بود وبدین جهت زنان مکه به وى حسد مى‏ورزیدند .
    دخترت خویلد در سجایا و کمالات اخلاقى زبانزد و نمونه بود و به‏حق ایشان کفو خوبى براى پیامبر (ص) بود . بى‏تردید مى‏توان گفت‏که این سجایا و فضایل اخلاقى سبب شد تا خدیجه براى همسرى پیامبراکرم (ص) شایسته شمرده شود . طبق روایات ، او براى پیامبراکرم (ص) یاورى صادق بود .
    حضرت خدیجه سلام الله علیها یکی از چهار زن کامل دنیا، اولین و بهترین همسر رسول خدا صلّی الله علیه وآله و سلّم و مادر فاطمه زهرا است. 


    القـاب خـدیـجه(س) قبل از اسلام

    القاب خدیجه (سلام الله علیها ) قبل از اسلام بسیار بوده است که کتابهای بسیاری در مورد آن سخن رانده اند و از جمله القاب عبارتند از:

    1.حضرت خدیجه (سلام الله علیها )قبل از ولادت ، درکتاب آسمانی انجیل که بر حضرت عیسی نازل شد به عنوان ـ بانوی مبارکه و همدم مریم در بهشت » یاد شده است ، در آنجا که در توصیف پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله ) خطاب به عیسی چنین آمده: «نسله من مبارکة ، وهی مونس أمک فی الجنة»(بحارالانوار، ص352)؛ «نسل او از مبارکه (بانوی پربرکت) است که همدم مادرت مریم در بهشت می باشد » 

    2.در عصرجاهلیت که وجود زن پاکدامن بسیار کم بود، وبسیاری اززنان به انحراف های عصر جاهلی آلوده بودند، حضرت خدیجه به خاطر قداست و پاکی در همه ابعاد ، به عنوان « طاهره» [پاک سرشت وپاک روش]خوانده می شد.

    3.شخصیت خدیجه در همان عصر آن چنان چشمگیر و مورد احترام خاص وعام بود که اورا با عنوان «سیده نسوان» [سرور زنان ] می خواندند.(دارالکتب الاسالمیة ، ج2،ص207)


    ازدواج خـدیـجه (س)

    خدیجه به وسیله قرابت فامیلی با رسول خدا (صلی الله علیه واله وسلم ) از یک طرف و ملاحظه اخلاق حمیده او در بازرگانی ازطرف دیگر ، وشنیدن اخباررسالت از علمای یهود ونصاری ازسوی سوم ، عاشق دلباخته معنوی پیامبر بود و گاهی در این را ه گریه می کرد ! و در شب هایی خواب به چشم اوفرو نمی رفت . ولذا مشکل خود را با پسر عمویش که عالم برجسته نصارا بود در میان گذاشت، او دعایی نوشت ، وخدیجه آن را زیر بالشش گذاشت و شبانه در عالم خواب پیامبر را دید ، وآینده برایش روشن شد ، و چون چشم برگشود دیگربه خواب نرفت و سرانجام کنیزش نفیسه دختر ــــ وبه قولی خواهرش را به سراغ پیامبر فرستاد و رسماً در خواست ازدواج کرد. (بحار الانوار، ص23)

    خدیجه با تلاش پیگیر و تمهید مقدمات عاقلانه ، به ویژه با تدبیر پسر عمویش، ورقة بن نوفل ، سرانجام به مقصود خود رسید ، و فرزندان هاشم را که ستارگان حجاز بودند به خانه خود جذب کرد ، آنان در حالی که رسول خدا را با تمام عزت واحترام در میان گرفته بودند ، برای اجرای عقد به حضور خدیجه رسیدند ، و خطبه عقد با یک برنامه جالب اجراشد وپس از مراسم ، یادگار عبدالله در کنار عمویش ابوطالب عازم خانه پیشین گشت ، ولی خدیجه همراه با مهر و محبت ویژه دامن محمد را گرفت و گفت « سیدی !إلی بیتک فبیتی بیتک و أنا جاریتک !؛ای مولایم ! بیا به خانه خودت ، خانه من خانه تواست ، و من نیز کنیز تو هستم .» (سفینة البحار ،ج1،ص379)

    خدیجه به این طریق زندگی مشترک خود را با آن حضرت شروع کرد .

    درعصرجاهلیت که وجود زن پاکدامن بسیار کم بود، و بسیاری از زنان به انحراف های عصر جاهلی آلوده بودند،حضرت خدیجه به خاطر قداست و پاکی در همه ابعاد ، به عنوان « طاهره» [پاک سرشت وپاک روش] خوانده می شد.


    خصائل خدیجه (س)

    خدیجه از بزرگترین بانوان اسلام به شمار مى‏ رود . او اولین زنى‏ بود که به اسلام گروید ; چنان که على‏ بن ابى ‏طالب (ع) اولین‏ مردى بود که اسلام آورد . اولین زنى که نماز خواند، خدیجه بود. او انسانى روشن بین و دور اندیش بود . با گذشت ، علاقه‏ مند به‏ معنویات ، وزین و با وقار ، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به‏ اخبار آسمانى بود . همین شرافت‏ براى او بس که همسر رسول خدا (ص) بود و گسترش اسلام به کمک مال و ثروت او تحقق یافت .

    خدیجه از کتب آسمانى آگاهى داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را «ملکه بطحاء» مى‏گفتند . از نظر عقل و زیرکى نیز برترى فوق العاده ‏اى داشت و مهمتر اینکه حتى قبل از اسلام وى را«طاهره‏» و «مبارکه‏» و «سیده زنان‏» مى‏ خواندند .

    جالب این است او از کسانى بود که انتظار ظهور پیامبر اکرم (ص) مى‏کشید و همیشه از ورقه ‏بن نوفل و دیگر علما جویاى نشانه ‏هاى‏ نبوت مى‏ شد . 

    اشعار فصیح و پر معناى وى در شان پیامبر اکرم (ص) از علم و ادب و کمال و محبت او به آن بزرگوار حکایت مى‏کند .

    نمونه ‌اى از اشعار خدیجه در باره پیامبراکرم (ص) چنین است:

    فلواننى امسیت فى کل نعمه و دامت لى الدنیا و تملک الاکاسره/فما سویت عندى جناح بعوضه اذا لم یکن عینى لعینک ناظره

    اگر تمام نعمته اى دنیا از آن من باشد و ملک و مملکت کسراها و پادشاهان را داشته باشم ، در نظرم هیچ ارزش ندارد زمانى که چشم ‏به چشم تو نیافتند .

    دیگر خصوصیت‏ خدیجه این است که او داراى شم اقتصادى و روح ‏بازرگانى بود و آوازه شهرتش در این امر به شام هم رسیده بود .

    البته سجایاى اخلاقى حضرت خدیجه چنان زیاد است که قلم از بیان‏ آن ناتوان است . 

    چه مى‏ توان گفت در شان کسى که مایه آرامش و تسلاى خاطر رسول‏ خدا (ص) بود ؟ ! در تاریخ مى‏ خوانیم : «حضرت محمد (ص) هر وقت از تکذیب قریش و اذیت‏هاى ایشان‏ محزون و آزرده مى‏ شدند ، هیچ چیز آن حضرت را مسرور نمى‏ کرد مگر یاد خدیجه ; و هرگاه خدیجه را مى‏ دید مسرور مى‏ شد»

    ذهبى مى‏ گوید : مناقب و فضایل خدیجه بسیار است ; او از جمله‏ زنان کامل ، عاقل ، والا ، پایبند به دیانت و عفیف و کریم و ازاهل بهشت‏ بود . پیامبر اکرم (ص) کرارا او را مدح و ثنا مى‏گفت‏ و بر سایر امهات مومنین ترجیح مى‏ داد و از او بسیار تجلیل مى‏ کرد. به حدى که عایشه مى‏ گفت : بر هیچ یک از زنان پیامبر (ص) به ‏اندازه خدیجه رشک نورزیدم و این بدان سبب بود که پیامبر (ص) بسیار او را یاد کرد .


    فضایل خدیجه (س) درقرآن و روایات

    **ایمــان و فداکــاری خـدیجـه (س)

    خدیجه زنی با فضیلت ودارای کمالات علمی و معنوی بود ، ودر اثر معاشرت با پسر عمویش که عالمی دانا و دانشمند بود وبه رسالت پیامبر خدا در آینده ایمان داشت. می دانست که رسول خدا به پیامبری خواهد رسید.

    خدیجه ازعلمای دیگر یهود و نصارا نیز سخنانی در تأیید نبوت پیامبر شنیده بود، وازهمه مهم تر در سفر بازرگانی آن حضرت به سرزمین شام ازطریق غلامش« میسره» که همراه کاروان بود، اطلاعات زیادی از کرامات و معجزات آن بزرگوار شنیده وبر عشق وایمانش افزوده بود. لذا با ورقة بن نوفل رازدل گشود وخواهان وصلت با پیامبر شد .

    همه اینها حاکی ازایمان خدیجه به رسالت پیامبر بود که سالها قبل ازبعثت آن حضرت اتفاق افتاده ، لذا پس از مبعوث شدن به رسالت الهی نخستین شخصی که به وی ایمان آورد خدیجه بود. (دارالکتب الاسالمیة،ص207)

    امیر مؤمنان در «خطبه قاصعه»می فرمایند : روزی که رسول خدا به پیامبری رسید،نور اسلام به هیچ خانه ای وارد نشد جز به خانه پیامبر وخدیجه که من سومین نفرآنان بودم که نور وحی و رسالت را می دیدم و عطر نبوت را استشمام می کردم . (نهج البلاغه فیض الاسلام ، ص811)

    خدیجه ازنظر ایمان وعقیده به جایی رسیده بودکه خدا وپیامبر و ملائکه اورا دوست داشتند ،وبر ایمان اومباهات می کردند ، واو را افضل زنان پیامبر و جزء برترین زنان عالم و جهان معرفی می نمودند !

    خدیجه زنی است که پیامبر خدا (ص) در حق او می گوید:ای خدیجه!خداوند متعال هر روز به وجود توچندین بار به ملائکه اش مباهات می کند.

    آری !خدیجه زنی بود که در اثر ایمان و فداکاری به جایی رسید که خداوند به اوسلام رساند . اونه تنها این همه ناملایمات را تحمل کرد،بلکه تمام تلخی های سیاسی واجتماعی آن روز را که قلب نازنین پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم ) را مجروح می ساخت ترمیم نمود ، و وی رادر ادامه سیرالهی اش یاری داد، ومایه آرامش شوهر گشت!


    **خـدیجـه (س) در قـرآن

    حضرت خدیجه نخستین ام المؤمنین است که در قرآن مجید به عنوان یکی از زنان پیامبر مورد توجه است، وبه طور شخصی نیز در سوره «ضحی» آیه هشتم به نام واوصاف او اشاره گردیده است.

    قبلا خاطر نشان گردید که حضرت خدیجه قبل ازازدواج با پیامبر ثروتمند ترین شخص جزیرة العرب بود، وحدود هشتاد هزار شتر داشت و کاروانهای تجارتی اوشب و روز در طائف ویمن وشام ومصر وسایر بلاد در حرکت بودند، برده های بسیار داشت، که به تجارت اشتغال داشتند.

    حضرت خدیجه پس از ازدواج با پیامبر همه اموالش را قبل از اسلام وبعد از آن ، در اختیار پیامبر گذاشت ، تا آن حضرت هرگونه که خواست آن اموال را در راه خدا به مصرف برساند، به گونه ای که پیامبر که فقیربود بی نیاز شد ، وخداوند درمقام بیان نعمتهای خود به پیامبر اکرم (ص) از جمله می فرماید:

    «و وجدک عائلا فأغنی؛خداوند تو را فقیر یافت و بی نیاز نمود» (سوره ضحی (93)، آیه 8)

    این که نام وی درآدرس مذکور درقرآن مجید مورد عنایت قرار گرفته ، در تفسیرهای عامه و خاصه ودر روایات اهل بیت آمده است، و تصریح کرده اند که مراد از « بی نیازساختن پیامبر » مال و بخشش خدیجه بود که همه را در طبق اخلاص گذاشته وبرای پیشرفت دین مبین اسلام دراختیار پیامبر قرار داد. (سیمای زنان در قرآن ، ص23)


    **خـدیجـه (س) در روایـات

    در روایت اسلامی از طریق شیعه واهل تسنن نقل شده، اززبان پیامبر وامامان معصوم در شأن ومقام ارجمند ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) سخن فراوان با تعبیرات گوناگون به میان آمده است .

    دراینجا نظرشما را به نمونه هایی ازآن گفتار جلب می کنم .

    1. پیامبر (صلی الله علیه و آله ) فرمود: جبرئیل نزد من آمد و گفت : ای رسول خدا!این خدیجه است ، هرگاه نزد تو آمد، براواز سوی پروردگارش واز طرف من ، سلام برسان:

    «وبشرها ببیت فی الجنة من قصب لاصخب ولانصب »«و او را به خانه ای از یک قطعه (اززبرجد ) در بهشت که در آن رنج ونا آرامی نیست ، مژده بده »( بحارالانوار ج16،ص8)

    2.پیامبر اکرم درتفسیر (آیه 27مطففین ) «عیناً یشرب بها المقربون ؛ همان چشمه بهشتی که مقربان از آن می نوشند» فرمود:

    «المقربون السابقون؛رسول الله ، وعلی بن ابیطالب و الائمة، وفاطمه بنت محمد ؛» «از مردان بسیاری به حد کمال رسیدند ، واز زنان به درجه آخر کمال نرسیدند مگر چهار زن که عبارتند از : آسیه ،مریم ، خدیجه ، فاطمه » 

    3.امیر مؤمنان علی علیه السلام فرمود:

    «سادات نساء العالمین اربع: خدیجه بنت خویلد و فاطمه بنت محمد وآسیه بنت مزاحم ومریم بنت عمران ؛ » « سرور بانوان دو جهان چهار بانو است که عبارتند از :خدیجه ، فاطمه ، آسیه و مریم » (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدیدمعتزلی،ج10،ص266)

    پیام این روایات این است که به رازهای عظمت مقام این بانوی ارجمند پی ببریم ، وشایستگی های اورا بشناسیم، واز او درمسیر تکامل به عنوان برترین الگو، پیروی کنیم.


    خـدیجـه (س) همسـر رسول خدا (ص) در دنیـا و آخرت

    پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) فرمود:

    «اشتاقت الجنة إلی أربع من النساء :مریم بنت عمران و آسیة بنت مزاحم زوجة فرعون وهی زوجة النبی ،فی الجنة » « و خدیجه بنت خویلد زوجة النبی فی الدنیا و آلاخرة و فاطمه بنت محمد » (بحارالانوار، ج43،ص53،54)

    بهشت مشتاق چهار زن است: 1ـ مریم دختر عمران 2ـ آسیه دختر مزاحم ـ همسر فرعون ، که همسر پیامبر در بهشت است . 3ـ خدیجه دختر خویلد همسر رسول خدا در دنیا وآخرت 4ـ فاطمه دختر محمد (صل الله علیه واله وسلم)


    خـدیجـه (س) در آئینه معـراج پیـامبـر (ص)

    طبق پاره ای ازنقل ها ، معراج پیامبر از خانه خدیجه (علیها سلام )آغاز شد و باز گشت آن نیز در خانه خدیجه روی داد.

    روایت شده : امام باقر (علیه السلام ) فرمود: «جبرئیل مرکب براق را شبانه کنار درخانه خدیجه آورد و در آن خانه به محضر رسول خدا رسید ،آن حضرت را از خانه بیرون آورد و بر مرکب براق سوار نموده واز مکه به سوی بیت المقدس سیر داد...»

    مطابق پاره ای از شواهد وقراین ، پیامبر هنگام مراجعت ازمعراج نیز در خانه خدیجه فرود آمد . (بحارالانوارج43،ص216)

    برای اینکه به مقام درخشان حضرت خدیجه دررابطه با مسأله معراج پیامبر بیشترپی ببریم نظرشمارا به روایت زیر جلب می کنم .

    سلام خدا بر خدیجه : ابوسعید خدری می گوید: رسول خدافرمود: وقتی که در شب معراج ، جبرئیل مرا به سوی آسمانها برد و سیر داد،هنگام مراجعت به جبرئیل گفتم : «آیا حاجتی داری؟» جبرئیل گفت: « حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرابه خدیجه برسانی »پیامبر (صلی الله علیه وآله) وقتی که به زمین رسید ، سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ کرد. خدیجه گفت «ان الله هو السلام ، وفیه السلام ، الیه السلام ، وعلی جبرئیل السلام ؛ همانا ذات پاک خدا سلام است، واز او است سلام ، وسلام به سوی او باز گردد و برجبرئیل سلام باد.» (بحارالانوارج16،ص7)

    این مطلب بیانگر اوج مقام حضرت خدیجه در پیشگاه خدااست.


    وصیـت حضـرت ‏خـدیجـه (س)

    حضرت خدیجه (س) سه سال قبل از هجرت بیمار شد . پیغمبر (ص) به عیادت وى رفت و فرمود : اى خدیجه ، «اما علمت ان الله‏قد زوجنى معک فى الجنه‏» ; آیا مى‏دانى که خداوند تو را دربهشت نیز همسرم ساخته است؟!

    آنگاه از خدیجه دل جویى و تفقد کرد ; او را وعده بهشت داد و درجات عالى بهشت را به شکرانه خدمات او توصیف فرمود .

    چون بیمارى خدیجه شدت یافت ، عرض کرد : یا رسول الله ! چند وصیت دارم : من در حق تو کوتاهى کردم ، مرا عفو کن .

    پیامبر (ص) فرمود : هرگز از تو تقصیرى ندیدم و نهایت تلاش‏ خود را به کار بردى . در خانه‏ ام بسیار خسته شدى و اموالت را در راه خدا مصرف کردى .

    عرض کرد : یا رسول الله ! وصیت دوم من این است که مواظب این‏ دختر باشید . و به فاطمه زهرا (س) اشاره کرد . چون او بعد ازمن یتیم و غریب خواهد شد . پس مبادا کسى از زنان قریش به او آزار برساند . مبادا کسى به صورتش سیلى بزند . مبادا کسى بر اوفریاد بکشد . مبادا کسى با او برخورد غیر ملایم و زننده ‏اى داشته ‏باشد .

    اما وصیت‏ سوم را شرم مى‏ کنم برایت‏ بگویم . آن را به‏ فاطمه عرض مى‏کنم تا او برایت ‏بازگو کند . سپس فاطمه را فراخواند و به وى فرمود : «نور چشمم ! به پدرت رسول الله بگو :مادرم مى‏ گوید : من از قبر در هراسم ; از تو مى‏خ واهم مرا در لباسى که هنگام نزول وحى به تن داشتى ، کفن کنى .»

    پس فاطمه زهرا (س) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر(ص) عرض کرد . پیامبر اکرم (ص) آن پیراهن را براى خدیجه‏ فرستاد و او بسیار خوشحال شد . هنگام وفات حضرت خدیجه ، پیامبراکرم (ص) غسل و کفن وى را به عهده گرفت . ناگهان جبرئیل درحالى که کفن از بهشت همراه داشت ، نازل شد و عرض کرد : یا رسول‏ الله ، خداوند به تو سلام مى‏ رساند و مى‏ فرماید : «ایشان اموالش‏ را در راه ما صرف کرد و ما سزاوارتریم که کفنش را به عهده ‏بگیریم .»


    آوردن کفـن از سـوی خدا برای خـدیجـه (س)

    در کتاب «الخصائص الفاطمیه» نقل شده : طبق روایت مشهور هنگامی که حضرت خدیجه رحلت کرد، فرشتگان رحمت از جانب خداوند کفن مخصوصی برای خدیجه نزد رسول خدا آوردند واین علاوه بر اینکه مایه برکت برای خدیجه بود،مایه تسلی خاطررسول خدا گردید. وبه این عنوان تقدیر وتجلیل جالبی از طرف خداوند؟ حضرت خدیجه به عمل آمد.

    پیامبر اکرم (ص) پیکر مطهرحضرت خدیجه را با آن کفن پوشانید.سپس جنازه او را با همراهان به سوی قبرستان معلی بردند تا در کنار مادرش حضرت آمنه به خاک بسپارند . درآنجا قبری برای حضرت خدیجه آماده کردند، رسول خدا درمیان آن قبر رفت و خوابید ، سپس بیرون آمد وآن گوهر پاک را در آنجا به خاک سپرد.


    وفـات خـدیجـه (س)

    خدیجه در سن 65 سالگى در ماه رمضان سال دهم بعثت در خارج ازشعب ابوطالب جان به جان آفرین تسلیم کرد . رسول‏ خدا (ص) شخصا درون قبر رفت ، سپس خدیجه را در خاک نهاد و آنگاه سنگ لحد را در جاى خویش استوار ساخت . او بر خدیجه اشک‏مى‏ریخت ،دعا مى‏کرد و برایش آمرزش مى‏طلبید . آرامگاه خدیجه درگورستان مکه در «حجون‏» واقع است .

    رحلت‏ خدیجه براى پیغمبر (ص) مصیبتى بزرگ بود ; زیرا خدیجه‏ یاور پیغمبر خدا (ص) بود و به احترام او بسیارى به حضرت محمد(ص) احترام مى‏گذاشتند و از آزار وى خوددارى مى‏کردند .


    یاد خدیجه (س)

    رسول خدا (ص) با این که بعد از رحلت‏ حضرت خدیجه (س) بازنانى چند ازدواج کرد ; ولى هرگز خدیجه را از یاد نبرد . عایشه‏ مى‏گ وید : هر وقت پیغمبرخدا (ص) یاد خدیجه مى‏ افتاد ، ملول و گرفته مى‏ شد و براى او آمرزش مى‏ طلبید . روزى من رشک ورزیدم وگفتم : یا رسول الله ، خداوند به جاى آن پیرزن ، زنى جوان و زیبا به تو داد .

    پیغمبر (ص) ناگهان بر آشفت و خشمگینانه دست‏بر دست من زد و فرمود : خدا شاهد است‏ خدیجه زنى بود که چون همه از من رو مى‏ گردانیدند ، او به من روى مى‏ کرد ; و چون همه از من مى‏ گریختند، به من محبت و مهربانى مى‏ک رد ; و چون همه دعوت مرا تکذیب‏ مى‏ کردند ، به من ایمان مى‏ آورد و مرا تصدیق مى‏ کرد . در مشکلات ‏زندگى مرا یارى مى‏ داد و با مال خود کمک مى‏کرد و غم از دلم ‏مى‏ زدود .

    حضرت امام صادق (ع) فرمود : «وقتى خدیجه از دنیا رفت ،فاطمه کودکى خردسال بود ، نزد پدر آمد و گفت : «یا رسول الله‏امى‏» ; مادرم کجاست ؟

    پیامبر (ص) سکوت کرد . جبرئیل نازل شد و گفت : خدایت‏ سلام‏ مى‏ رساند و مى‏ فرماید : به زهرا بفرما ، مادرت در بهشت و در کاخ‏ طلایى که ستونش از یاقوت سرخ است و اطرافش آسیه و مریم هستند ،جاى دارد .

    اشعار رحلت 

    چه بانویی که خدایش سلام می فرمود
    که نامه عملش مُهر مِهر خاتم داشت
    یگانه بانوی مردی که از عدالت خود
    تمام عالم و آدم به زیر پرچم داشت
    ****************
    قنوت امشب زهرا فقط شده مادر
    به روی سینه مادر نهاده سر، کوثر
    الهی مادر یاسم غریب می میرد
    غریب بود و غریبانه جان دهد آخر
    ****************
    برای مادر ایمان سزاست گریه کنیم
    و با سرشک امامان سزاست گریه کنیم
    ****************
    مقام و منزلتش را کسی چه می داند
    شریک امر رسالت همیشه می ماند
    قد خمیده و موی سفید او امشب
    هزار روضه برای رسول می خواند
    ****************
    تمام هستی خود را به عشق بخشیدم
    به عشق اینکه به بیت نبی است مأوایم
    ولی چه زود شنیدم پس از من و احمد
    حریم عشق بسوزد به دست اعدایم
    ****************
    من آن کنیز خدایم که یار طاهایم
    منم که مادر امّ الائمه زهرایم
    به افتخار کنیزی مصطفی این بس
    که من شریک نبی در نشاط و غمهایم

    ****************

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ تیر ۹۴ ، ۰۴:۴۰
    یاسین
    سلام بر رمضان

    میدانی از امشب مهمان چه کسی هستی ؟

    از امشب مهمان کسی هستی که معبود جهانیان و عفو کننده گنهکاران است .

    از امشب سر سفره ضیافت الهی نشسته ای ...

    دعای سلامتی حضرت حجت را فراموش نکن

    هرکجا هست خدایا به سلامت دارش 

    از هم اکنون ندای الهی العفو زیباترین ذکر ماست .



    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ خرداد ۹۴ ، ۲۳:۴۹
    یاسین

    تقدیم به شهدای غواص


    ماهی سرخ عاشق دریا

    دست بسته رسیده ای از راه

    صد و هفتاد و پنج حسرت را

    باخود آورده ای فقط همراه

     مادرت ایستاده باحسرت

    هر زمان که شهید آوردند

    باز در بین تیترهای خبر

    هی بخوان که شهید آوردند

     بی قرارت شده است و قطره اشک

    نمکی روی زخم او شده است

    دست هایی که دست بسته تو را

    پیش چشم زمانه رو شده است

     صدو هفتاد و پنج زنده به گور

    گنج هایی که در دل خاکند

    صد و هفتاد و پنج ماهی سرخ...

    و خبر ها چقدر غمناکند

    در دل رود بی قراری بود

    اشک مادر همیشه جاری بود

    خبر آمد رسیده ای از راه

    آخرین موسم بهاری بود

    دل به دریا زدی ولی ای عشق

    از دل خاک سر برآوردی

    از سفر جز پلاک خونی خود

    باخودت چیز دیگر آوردی؟

    آمدی و خوش آمدی اما

    مادرت بود و چشم هایی تر

    جای تو بر زمین نخواهد بود

    ماهی سرخ از آسمان چه خبر؟

                                                                                   شاعر: مرضیه فرمانی

    ۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ خرداد ۹۴ ، ۲۲:۴۳
    یاسین

    یکی از آداب مناجات

    گریه در حال دعا از عالیترین درجات آن می باشد. شخص دعا کننده باید کوششی کند که دعایش با گریه همراه باشد که دعا با این حالت اثرات فراوانی دارد.

     تضرع یعنی زاری کردن و  با التماس و تذلل از خدا چیزی خواستن و کرنش نمودن و یکی از آداب مستحسن در حال دعاست که ذات اقدس الهی می فرماید:

    پروردگارتان را با حال تضرع و در پنهانی بخوانید.(1)

    رسول خدا فرموده اند:

    هر گاه خداوند متعال، بنده ای را دوست بدارد، گرفتارش می سازد تا تضرع و زاری او را بشنود.(2)

    امام زین العابدین(ع) به حضور خدا عرضه می دارد:

    مرا جز تضرع به سوی تو و زاری در حضور تو، از عذاب تو نجات نمی بخشد.(3)

    در ضمن دعائی که در شب جمعه و شب عرفه وارد شده است چنین آمده است که:

    ... و نجات ندهید مرا از خشم تو جز زاری به سوی تو ...(4)

    در آنچه به حضرت موسی(ع) وحی شده، آمده است:

    ای موسی!به هنگامی که مرا می خوانی( به اقتضای درک عظمت و جلال من) ترسان و هراسان باش و روی خود را برای ( تضرع در حضور) من به خاک بمال ... و با گرامیترین اعضای بدنت  سجده به پیشگاه من آر. و با قلبی خائف و بیمناک( از جلال و کبریای من) به مناجات من بپرداز.(5)

    به حضرت عیسی(ع) وحی شده است که:ای عیسی مرا بخوان مانند غریق به گرداب افتاده ی غمناکی که فریادرسی ندارد.(6)

    گریه در حال دعا از عالیترین درجات آن می باشد. شخص دعا کننده باید کوششی کند که دعایش با گریه همراه باشد که دعا با این حالت اثرات فراوانی دارد.

    غسل در اشک نما که اهل طریقت گویند           پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

    امیر المؤمنین علی(ع) فرمودند:

    گریه ی دیده ها و ترس دلها از رحمت خداست، چون آن را یافتیددعا را غنیمت بشمارید، زیرا دعای همراه با گریه و ترس مستجاب است.(7)

    حضرت صادق(ع) فرمود: چیزی نیست مگر آنکه برای آن کیل و وزنی است مگر اشکها، که قطره ای از آن دریایی از آتش را خاموش می کند، هنگامی که دیده اشکش را جاری کند. چهره ی صاحبش را سختی و ذلت نرسد و چون بجوشد خدا آن چهره را بر آتش حرام می کند و اگر گریه کننده ای در امتی بگرید، هر آینه به آن امت رحم خواهد شد.(8)

    امام چهارم در دعای ابوحمزه، به خداوند عرض می نماید:

    خدایا! یاریم نما تا برخود گریه کنم.(9)

    از رسول خدا(ص) نقل شده است که:

    خدایا! به من دو چشم اشکباری عنایت کن که سیلاب اشکشان سریع و پیاپی باشد.(10)

    به اندازه ای «گریه» در استجابت دعا موضوعیت دارد که اگر گریه حاصل نشد، خود را به گریه زدن و حتی کمک گرفتن از یادآوری مصائب از دست رفتگان برای حصول گریه جایز دانسته و سفارش شده است.

    فردی خدمت امام صادق(ع) عرض کرد:

    می خواهم دعا کنم و میل دارم که اشکی هم بریزم ولی گریه ام نمی آید. بعضی از مردگان نزدیکم را به یاد می آورم. قلبم رقت پیدا می کند ومی گریم. (11)

    آیا این کار جایز است؟

    امام فرمودند: آری، یاد آور. پس هنگامی که قلبت رقت یافت و گریه کردی دعا کن و بخوان پروردگار تبارک و تعالی را.

    در حدیث دیگر آمده است؛ سعید بن یسار گوید:

    به امام ششم عرض کردم: در هنگام دعا، گریه ام نمی آید ولی تباکی می کنم.( یعنی حالت گریه به خود می گیرم.)، آیا همین اندازه کافی است؟

    فرمود: آری، اما کوشش کن اشکت جاری شود،هر جند به اندازه ی سر مگسی باشد.(12)

    امیر المؤمنین(ع) در دعای کمیل به خداوند متعال عرضه می دارد:

    مورد مهربانی خودت قرار ده کسی را که سرمایه اش امید و ساز و برگش گریه است.(13)

    همچنین در دعای صباح امیرالمؤمنین(ع) آمده است:

    بار خدایا! روان ساز به هیبت خود، از گوشه های دیدگانم، اشکهای سوزان.(14)

    امام حسین(ع) می فرماید: وارد نشدم بر پدرم علی(ع) مگر اینکه دیدم گریان است.(15)

    حضرت زین العابدین(ع) در فرازی از دعای شانزدهم صحیفه ی سجادیه « دعای درخواست عفو و گذشت از گناهان»به خداوند عرضه می دارد.

    ای خدای من! اگر آن قدر به درگاهت گریه کنم که مژگان دیدگانم همه فرو  ریزد و چنان ناله و فریاد زنم که صدایم قطع شود و آن قدر در طاعتت به پابایستم که قدم هایم متلاشی گردد و چندان در حضورت به رکوع دوم که ستون فقراتم در هم شکند و چندان در حضورت به سجده در افتم تا آنکه حدقه ی چشمانم بیرون افتد و اگر خاک زمین را همه ی عمر بخورم و تا پایان عمرم آب گل آلود بنوشم و در خلال این احوال، همه را به ذکر تو مشغول باشم تا زبانم از تکلم فرو ماند و آنگاه از شرم و حیا به اطراف آسمان تو سر بلند نکنم، با این کارها هنوز مستوجب و مستحق محو یک گناه از معاصی بسیار خود نخواهم بود.(16)

     

    پی نوشت ها:

    1_(سوره اعراف، آیه 55)

    2_(توبه، شرحی از دعای 31 صحیفه سجادیه، ص88 به نقل از المحجة البیضاء، ج2، ص 293)

    3_(صحیفه ی سجادیه، دعای 48)

    4_(مفاتیح الجنان، اعمال شب جمعه)

    5_(توبه، شرحی از دعای 31 صحیفه سجادیه، ص 88به نقل از اصول کافی، ج8،ص44)

    6_(همان، ص89، به نقل از اصول کافی، ج8،ص 138)

    7_(شرح دعای کمیل، ص 445،به نقل از مکارم الاخلاق، ص317، میزان الحکمه، ج2، ص 536)

    8_(همان، ص 446،به نقل از بحار، ج90، باب 19، حدیث 14)

    9_(مفاتیح الجنان، دعای ابوحمزه ثمالی)

    10_(توبه، ص 94، به نقل از المحجة البیضاء، ج7،ص 280)

    11_(قرآن صاعد، ص 151، وسائل الشیعه، باب 29، ح4)

    12_(همان، وسائل الشیعه، باب 19، ح2، اصول کافی، باب البکاء، ص 397)

    13_(دعای شریف کمیل)

    14_( مفاتیح الجنان، دعای صباح حضرت امیر(ع))

    15_(آیین نیایش، ص 221، به نقل از ارشاد القلوب)

    16_(صحیفه ی سجادیه، دعای شانزدهم)

    211008

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ خرداد ۹۴ ، ۰۰:۲۱
    یاسین

    انتشار خواب ها و مطالب وهن آلود در مجالس اهل بیت (ع)

    انتشار مطالب وهن آلود تحت عنوان خواب در برخی کتابها و نشریات نسبت به اهل بیت علیهم السلام موجب بروز برخی نگرانیها شده است، آیا کسی مجاز است خواب خود را (مانند آنکه بگوید حضرت زهرا سلام الله علیها مرا در آغوش خود فشرد با اینکه این فرد سیادت ندارد) بر فرض صحت برای دیگران منتشر سازد؟ و اساساً از نظر شرعی انتشار و نقل اینگونه خواب ها چه صورت دارد؟
     
    آیت الله العظمی امام خامنه ای (دام ظله العالی):

    نقل اینگونه خوابها وجاهت شرعی نداشته و در صورت تحقق وهن یا هتک مقدسات جایز نیست.

    آیت الله بهجت (اعلی الله مقامه الشریف):

    این خوابها اعتبار شرعی ندارد و هر چه سبب بی احترامی به اهل بیت علیهم السلام باشد جایز نیست.

    آیت الله مکارم شیرازی (دام ظله العالی):

    نقل اینگونه خواب ها اشکال دارد.

    آیت الله فاضل لنکرانی (رحمه الله علیه):

    خیر

    آیت الله تبریزی (رحمه الله علیه):

    خواب اعتباری ندارد و نشر و انتشار امور خرافی و اوهام، مضرّ به وجاهت عقاید محکم و برهانی مذهب حق است و باید به طور جدی از آن جلوگیری و اجتناب کرد.

    آیت الله صافی گلپایگانی (دام ظله العالی):

    خواب حجّیت ندارد و نقل خواب لازم نیست مگر در بعض موارد و مناسبتها

    آیت الله سیستانی (دام ظله العالی):

    اگر دروغ و خلاف واقع است جایز نیست.

     مسائل جدید از دیدگاه علماء و مراجع ، سید محسن محمودی،جلد5،ص 23

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ خرداد ۹۴ ، ۰۲:۰۱
    یاسین