مناجات با خدا
 

یا ربّنا یا ربّنا اغفِر لنا ذُنوبنا..

با کوه عصیان آمدم/با چشم گریان آمدم

عُمرم شده صَرف گناه/امّا پشیمان آمدم

بیچاره ی درمانده را/در محضرت راهش بده

در وادیّ عُبودیت/سوزش بده آهش بده

با این نفس امّاره و/درد جهالت چه کنم

گر ببخشی من را بگو/با این خجالت چه کنم

ساده گویم ای مهربان/در بندگی من رُسوایم

قسم به تو شرمنده ی/خمینی و شُهدایم

نه نمازی نه روزه ای/نه جهادی نه زکاتی

گرچه پر از سَیّئاتم/تو دریای حَسَناتی

بیچاره ام آلوده ام/من را ببخش من را ببخش

نافرمانی نموده ام/من را ببخش من را ببخش

من را ببخش من را ببخش/به حقّ شاه شهدا

قسمت جمع ما نما/زیارت کرببلا

ما همگی آواره و/خونجگر و مبتلاییم

با سوز دل،در حاجت/زیارت کربلاییم

چه کربلا چه کربلا/همان جا که ارباب ما

در مقتل پر خاک و خون/سرش شده از تن جدا

از کربلا از کربلا/آید صدای العطش

طفلی از سوز تشنگی/در خیمه ها بنموده غش

ای کربلا ای کربلا/دل را به غم آغشته اند

بر روی خاکت تشنه لب/خون خدا را کشته اند

یک مادر قد خمیده/با اشک جاری از دو عین

گوید میان قتلگاه/غریب مادر یا حسین

مناجات با خدا

من آمدم با/سوز دل و آه/اغفِر ذُنوبی/اَستغفر الله

راه وصالت/ای حیّ یکتا/بر من نشان ده/گم کرده ام راه

اَستغفرالله...

من گرچه هر دم/عصیان نمودم/تو لطف کردی/بر من به هر گاه

اَستغفرالله...

نفس امّاره/بیچاره ام کرد/بده نجاتم/از قعر این چاه

اَستغفرالله...

هستم گدایت/عبد سرایت/ای نور لطفت/بر شام دل ماه

اَستغفرالله...

من را ببخشای/حقّ حسینت/او که بُوَد بر/مُلک جهان شاه

اَستغفرالله...

آن کس که شد در/راه وصالت/با زخم تیغ و/سر نیزه همراه

اَستغفرالله...

آنکه برایش/زهرای اطهر(س)/نوحه بخواند/با سوز جانکاه

اَستغفرالله...

با کام تشنه/با ضرب دشنه/سر را جدا کرد/آن شمر گمراه

اَستغفرالله...

مناجات با خدا

منم بد منم بد/تو خوبی تو خوبی

منم عبد گنهکار/تو ستّار العُیوبی

ببین فرصت عمرم/گذشته به تباهی

الهی الهی...

تو و جود و کرامت/من و خواری و غفلت

تو و لطف و عنایت/من وشرم و خجالت

تو و خوبی و رحمت/من و روی ِ سیاهی

الهی الهی...

اگر چه همه ی عُمر/گنه شد هنر من

ولی دست نوازش/کشیدی به سر من

به درمانده اُمید و/به مسکین تو پناهی

الهی الهی...

کجا در ره تقوی/هم آهنگ تو بودم

ز رویت خجل هستم/که من ننگ تو بودم

ولی ناله زدم بر/گل فاطمه(س) گاهی

الهی الهی...

همان که به ره دین/غریبانه فدا شد

سرش از تن پاکش/لب تشنه جدا شد

سؤالم فقط این است/به چه جرم و گناهی

الهی الهی...